Afgelopen zondag stond het eerste bondsschuttersfeest van onze schuttersbond op het programma sinds corona. Lekker dichtbij, bij onze schuttersvrienden van Sint Mauritius Strucht mochten wij na 2 jaar acte de présence geven. Omdat diverse leden de dag ervoor een bruiloft hadden, was aan de bond gevraagd of we een laat optochtnummer mochten hebben en dat was gelukt, dus werd om 12.00u verzameld en om 12.15u richting Strucht vertrokken met bus en materiaalwagen. We hadden dit keer zo’n grote touringcar dat deze ons niet bij ons verenigingslokaal kon ophalen, maar vanaf Sint Gerlach vertrok, dus de eerste (korte) optocht hadden we al achter de rug vóór het schuttersfeest begon. In de bus was het gelijk gezellig waardoor iedereen gemotiveerd op het compacte en overzichtelijke terrein aankwam.
Om 13.54u begonnen we met presenteren voor de kiosk, iets wat we wel een aantal keer hadden geoefend voorafgaand aan het bondsfeest, maar wat toch weer erg onwennig was. Maar het ging wel heel verdienstelijk en we hebben er weer veel van geleerd. Aansluitend aan de presentatie werden koning, voorzitter en secretaris uitgenodigd voor het nuttigen van de erewijn en de overige leden richting het opstelterrein, want het was door ons late optochtnummer ook bijna meteen tijd voor de officiële opening. Die werd dit keer voor het eerst gedaan door onze nieuwe bondsvoorzitter Luc Wolters die uit ervaring wist dat een opening onder een stralende zon vooral niet te lang moet duren. Maar er horen natuurlijk wel een aantal verplichte elementen bij en voor Luc was het ook nieuw dus vloog de tijd voorbij. Maar Pastoor Dieteren en de voorzitter van de organiserende vereniging Tim Boesten hielden het gelukkig kort waardoor het snel tijd was voor het gezamenlijk spelen van de Esprit (dat elke keer weer een kippenvelmomentje is) en het starten van de optocht door de straten van Strucht en Schin op Geul.
De optocht was langer omdat de schutterij hier dispensatie voor had gekregen en dat hij daardoor zwaarder was, was te merken ook. Veel schutterijen kwamen niet volledig terug op het terrein en dat was ook logisch, want het bijzonder warme weer en de heuvels op en af waren voor flink wat schutters helaas funest. Zo ook bij onze vereniging, al is iedereen er uiteindelijk zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Na te zijn bijgekomen van deze beproeving, werd er verzameld bij de materiaalwagen om voor te bereiden voor de schietwedstrijden.
Omdat diverse schutters ook op andere momenten nog moesten uittreden, moest dat namelijk even goed worden afgesproken. Vervolgens werd snel iets gegeten en gedronken en toen óp naar de kogelvangers. Helaas miste één van de schutters van ons B-zestal het 1e schot, waardoor gedacht werd dat kavelen niet haalbaar zou zijn. Dus werd het A-zestal opgetrommeld zodat Kevin, Dirk en Renate uit de B zich konden gaan klaarmaken voor het uittreden van koning en klaroenkorps. Het A-zestal miste er helaas 2 waardoor ook zij waren uitgeschakeld voor kaveling. Achteraf gezien had het B-zestal beter wel de 2e keer 18 kunnen schieten, want dan had kavelen er wellicht wel in gezeten. Maar dat was helaas niet te combineren dus wie weet de volgende keer.
Kevin mocht in de stralende zon zijn uitmonstering laten zien aan de juryleden en het klaroenkorps sloot de muziekwedstrijden af. De vuurdoop voor onze kersverse tambour-maître Roana die last minute nog een peptalk kreeg van één van de juryleden en nog snel wat tips van de tambour-maître van Eys en van Ad Knops die ons die dag in de ring heeft ondersteund. Na het uittreden werden onze grenadier Ton Selten en onze basklaroenblazer Richard Spee nog snel getrakteerd op een “Lang zal hij leven” want Ton was op de dag zelf jarig en Richard een dagje eerder. En daarna was iedereen wel toe aan een hapje en een drankje in de grote schutterstent. Dus onder de muziek van DJ Robin Eygelshoven en TONCA! werden stokbrood, kaas, worst en Ingendaeler “burgemeester gemaakt” en bleef het nog lang gezellig.
En toen, de prijsuitreiking..
Wauw, wat hebben we het goed gedaan zeg! Die inzet in de maanden ervoor zijn dus niet voor niets geweest. Fijn om te zien dat we beoordeeld zijn op kwaliteit en niet op kwantiteit! Want we zijn natuurlijk niet de grootste, maar wel stuk voor stuk gemotiveerd om er een succes van te maken. En dat heeft de jury ook gezien gelukkig. Door het bijzonder drukke en lange schema was het alweer snel tijd voor de terugweg, al kreeg menig schutter er geen genoeg van en wilden we eigenlijk nog wel een uurtje langer blijven. Maar de buschauffeur stond te wachten dus was het tijd om de bonnen om te ruilen voor chips e.d. en hop, naar Houthem! In de bus werd naar hartenlust gezongen en gelachen waardoor we ineens ook alweer terug in Houthem waren. Nadat daar de spullen waren uitgeladen, genoten we nog na op het terras.
Nu zijn we 4 dagen verder en is er een rectificatie van de uitslagen gecommuniceerd door het bondsbestuur. Door onder andere het foutief indelen van een schutterij in de A-klasse die eigenlijk in de B-klasse thuishoort waar wij ook in zitten, zijn we op diverse plekken helaas gezakt in de ranking.
Maar dat mag de pret niet drukken, want zoals onze commandant terecht in onze groepsapp heeft opgemerkt “We laten ons niet demotiveren. We gaan gewoon door op de huidige manier met hier en daar de puntjes op de I.” En zo is het maar net. Er is altijd ruimte voor verbetering. Maar voor een eerste keer sinds zo’n lange tijd, mogen we trots zijn op ons kleine maar fijne cluppie! Op naar het OLS en Mechelen!