Een schutterij met naam Sint Martinus ontkomt er natuurlijk niet aan aandacht te besteden aan de Sint Martinusviering op 11 november, de dag waarop Martinus in 397 werd begraven.
Een naam die waarschijnlijk is ontleed aan het feit dat Sint Martinus de schutspatroon is van niet alleen Houthem maar vele andere steden in en buiten Nederland.
Je zou misschien verwachten dat omdat het de dag is waarop Martinus werd begraven, en omdat Martinus zelf de voorkeur gaf aan een teruggetrokken leven, het een dag van stilte, afzondering en bescheidenheid zou zijn maar niets is minder waar.
Omdat heiligen op hun sterfdag worden opgenomen in de hemelse heerlijkheid is het een feestdag geworden.
Inmiddels behoort de Martinusviering tot ons immaterieel cultureel erfgoed.
Zoals ook de tradities van schutterijen inmiddels onderdeel zijn geworden van ons immaterieel erfgoed.
In de lopen der jaren is de Sint Martinusviering verandert van een puur liturgische aangelegenheid naar wat het vandaag is.
Een feest dat niet alleen is bestemd voor de kinderen, maar een feest voor iedereen.
Een feest dat ondanks alle veranderingen nog steeds een feest is gebleven in de geest van Martinus.
Een feest van delen, van verbinden, van naastenliefde en rechtvaardigheid.
Zo is ook de maatschappij en de functie van de schutterij binnen deze maatschappij in de loop der jaren verandert.
Daar waar in de vierde eeuw weinig ruimte was voor ander gedachtegoed en een ander geluid is in onze mondiale en multiculturele maatschappij juist heel veel behoefte aan ruimte voor ander gedachtegoed. Voor simpelweg gezegd begrip en respect voor elkaar.
Daar waar schutterijen in het verleden onder andere werden opgericht om een bepaald gedachtegoed te beschermen tegen afwijkende geluiden, is nu juist veel meer behoefte aan een maatschappij en schutterij waar ruimte is voor dialoog en waar iedereen het recht heeft inlichtingen en denkbeelden te ontvangen of te verstrekken zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen. Ofwel de vrijheid een mening te uiten.
Daar waar leden van schutterijen in het verleden vaak welgesteld waren en over een armenkas beschikten om arme en zieke leden te ondersteunen, zijn de rollen tegenwoordig omgekeerd en zijn het de schutterijen die afhankelijk zijn van de vrijgevigheid van derden.
Wij schutterijen zijn er niet om mensen uiteen te drijven. Wij schutterijen zijn er om mensen te verbinden omdat wij geloven dat wij en onze gemeenschap daardoor sterker kan worden. En daarom willen we aanwezig zijn op belangrijke momenten van onze gemeenschap. En willen we in de toekomst nog meer aanwezig zijn voor de mensen in onze gemeenschap.
De Sint Martinusviering is een dorpsfeest ter ere van onze patroonheilige. Ter ere van een aantal essentiële waarden.
Daarom nodigen wij iedereen binnen onze gemeenschap uit dit feest en deze waarden samen met ons te vieren.
Zaterdag 11 november is het weer zover.
Rond 17.30 verzamelen wij ons in het gemeenschapshuis De Holle Eik voor een lampionnenoptocht door het dorp. De optocht eindigt wederom in het gemeenschaphuis waar het Sint Maartensvuur zal worden ontstoken en waar onze beschermheer Jan Wortmann het bekende verhaal van Sint Martinus en de bedelaar zal vertellen.
Hier vindt u het verhaal van Sint Maarten, geschreven voor kinderen. Het bijzondere van deze versie is dat Marjet de Jong ons vertelt hoe het verhaal verder had kunnen gaan.
Lang leve Sint Martinus
Thank You For Your Vote!
Sorry You have Already Voted!